با سلامت

آرسنیک یک ماده شیمیایی خطرناک است که متأسفانه در برخی از آب های زیرزمینی به طور طبیعی وجود دارد. این ماده سمی در صورت ورود به بدن انسان، می تواند عواقب جدی و حتی مرگبار برای سلامت فرد به دنبال داشته باشد. در واقع، مواجهه با آرسنیک می تواند منجر به بروز مشکلات شدید پزشکی و درنهایت مرگ شود. بنابراین، شناسایی و حذف آرسنیک از منابع آب آشامیدنی، امری بسیار ضروری و حیاتی به شمار می رود تا از بروز چنین مخاطراتی برای سلامت عمومی جلوگیری گردد.

مراقب سم آرسنیک در مواد غذایی باشید

مسمومیت با آرسنیک، یا آرسنیکوسیس، زمانی رخ می دهد که فرد سطوح خطرناکی از آرسنیک را به بدن جذب می کند. آرسنیک، یک ماده شیمیایی نیمه رسانای طبیعی است که در سراسر جهان در آب های زیرزمینی یافت می شود. آرسنیک یک ماده شیمیایی طبیعی است که در آب های زیرزمینی در سراسر دنیا وجود دارد. مسمومیت با آرسنیک زمانی اتفاق می افتد که فرد مقادیر خطرناکی از این ماده را به بدن خود جذب کند. این مسمومیت به آرسنیکوسیس نیز معروف است و باید در مصرف مواد غذایی حاوی آرسنیک بسیار مراقب بود.

مصرف آن می تواند ناشی از بلع, جذب یا استنشاق این ماده شیمیایی باشد. مسمومیت با آرسنیک می تواند باعث ایجاد عوارض جدی در سلامتی و حتی مرگ، در صورت عدم درمان شود.

آرسنیک اغلب در مسمومیت عمدی دخیل است, اما یک فرد می تواند از طریق آب های زیرزمینی آلوده, خاک آلوده و سنگ, و چوب این ماده را دریافت کند. با این حال, آرسنیک در محیط سریعاً خطرناک نیست و یافتن مقادیر سمی آرسنیک در طبیعت نادر است.

آرسنیک یک ماده شیمیایی شبه فلزی طبیعی است که ممکن است در آب های زیرزمینی موجود باشد. مصرف آن تنها منجر مشکلات سلامتی می شود، اگر مقدار خطرناکی از آرسنیک وارد بدن شود. سپس ممکن است که منجر به سرطان, بیماری کبد, کما و مرگ شود.

درمان آن شامل شستشوی روده ای, دارویی و کیلیت درمانی است. یافتن مقادیر خطرناکی از آرسنیک در محیط طبیعی نادر است. مناطق با سطوح بالای آرسنیک معمولاً به خوبی شناخته شده اند و برای پیش گیری و کنترل خطر مسمومیت راه کارهایی وجود دارند.

هر کسی که مظنون به این باشد که ممکن است مقادیر بالایی از آرسنیک در محیط محلی اش وجود داشته باشد, باید با مقامات محلی خود برای اطلاعات بیشتر تماس بگیرد.

سم آرسنیک چیست و در چه جاهایی وجود دارد؟

سم آرسنیک چیست؟

آرسنیک یکی از عناصر طبیعی پوسته زمین است، مقدار کم آرسنیک در هر سنگ, هوا, آب و خاک وجود دارد. یک ماده شبه فلز است که در اصل فلز نیست, بلکه صفات بسیاری از فلزات را دارد.

غلظت آرسنیک ممکن است در نواحی خاص جغرافیایی بالاتر و بیشتر باشد. این می تواند نتیجه فعالیت های انسانی مانند معدن کاری فلزی یا استفاده از آفت کش ها باشد. شرایط طبیعی نیز می تواند منجر به تمرکز بیشتر در آن شود.

می توان آن را با عناصر دیگر در ترکیب های شیمیایی مختلف یافت، آرسنیک را نمی توان در آب حل کرد. ترکیبات معدنی آرسنیک نسبت به ترکیبات آلی مضر ترند، آن ها به احتمال زیاد با سلول های موجود در بدن واکنش نشان می دهند, عناصر معینی را از سلول جابجا می کنند و عملکرد آن را تغییر می دهند.

برای مثال, سلول ها از فسفات برای تولید انرژی و علامت دهی استفاده می کنند, اما یک نوع آرسنیک شناخته شده به نام آرسنات می تواند از فسفات در سلول تقلید کند و جایگزینش شود. این امر توانایی سلول را در تولید انرژی و ارتباط با سایر سلول ها را تضعیف می کند.

این توانایی تغییر سلول ممکن است در درمان سرطان مفید باشد, زیرا برخی مطالعات نشان داده اند که می تواند بیماری را به بهبود دهد و به رقیق کردن خون کمک کند. داروهای شیمی درمانی مبتنی بر آرسنیک مانند:آرسنیک تری اکسید برای برخی سرطان ها استفاده می شوند.

علائم مسمومیت با سم آرسنیک:

علائم مسمومیت با آرسنیک می تواند حاد, شدید و فوری یا مزمن باشد که در آن آسیب به سلامتی در طول یک دوره طولانی تر تجربه می شود، این کار اغلب به در معرض قرار گرفتن بستگی دارد.

شخصی که آرسنیک را بلعیده است، ممکن است علائم و نشانه هایی را ظرف چند دقیقه نشان دهد.

این موارد شامل:

• خواب آلودگی
• سردرد
• سردرگمی
• اسهال شدید می باشد.

اگر آرسنیک استنشاق شود, یا مقدار کنسانتره کمتری بلعیده شود, علائم ممکن است طولانی تر شوند. با پیشرفت مسمومیت آرسنیک, بیمار ممکن است شروع به تشنج کند و رنگدانه های ناخن آن ها ممکن است تغییر کند.

در پاسخ به سوال کاربران از بخش سلامت نمناک باید بگوییم که علائم و نشانه های مرتبط با موارد شدیدتر مسمومیت با آرسنیک، عبارتند از:

• مزه فلزی در دهان و نفسش
• بزاق اضافی
• مشکلات بلعی
• خون در ادرار
• ضعف ماهیچه ها
• ریزش مو
• گرفتگی عضلات شکم
• تشنج
• عرق کردن بیش از حد
• استفراغ
• اسهال

مسمومیت با آرسنیک معمولاً بر پوست, کبد, شش ها و کلیه ها تاثیر می گذارد، در مرحله نهایی علائم شامل تشنج و شوک است. و حتی ممکن است منجر به کما یا مرگ شود.

اسهال و استفراغ از علائم مسمومیت با آرسنیک

مشکلات و عوارض مصرفسم آرسنیک :

مشکلات مرتبط با مصرف طولانی مدت آرسنیک، عبارتند از:

• سرطان
• بیماری کبد
• دیابت
• مشکلات سیستم عصبی مانند کاهش احساس در اندام ها و مشکلات شنوایی
• مشکلات هاضمه

علل مسمومیت با سم آرسنیک:

علت اصلی مسمومیت آرسنیک، مصرف مقدار بسیار سمی آرسنیک است. آرسنیکی که در مقادیر زیاد مصرف می شود، ممکن است که به سرعت باعث مرگ فرد شود. سازمان بهداشت جهانی برآورد می کند که بیش از 200 میلیون نفر در سراسر جهان در معرض آب هایی قرار دارند که حاوی سطوح بالقوه خطرناکی از آرسنیک است.

آرسنیک در محل کار:

اگر اقدامات ایمنی مناسب صورت نگیرد، کارگران در برخی صنایع خاص ممکن است با ریسک بالاتری از مسمومیت مواجه شوند. این صنایع عبارتند از:

• تولید شیشه
• ذوب کاری
• عملیات چوبی
• تولید و استفاده از برخی آفت کش ها

روشی که آرسنیک وارد بدن انسان در این صنایع می شود به نحوه استفاده از آرسنیک بستگی دارد. به عنوان مثال، آرسنیک ممکن است در صنعت ذوب کاری استنشاق شود، چون آرسنیک غیر آلی در تولید گازهای سمی وجود دارد.

در صنعت چوب، ممکن است در صورت ایجاد یک ماده شیمیایی حاوی آرسنیک توسط پوست جذب شود. ممکن است نشانه هایی از آرسنیک موجود در برخی غذاها مانند گوشت، ماکیان و ماهی وجود داشته باشد.

به خاطر آنتی بیوتیک های موجود در خوراک گوشت، مرغ شامل بالاترین سطح آرسنیک است، همچنین معلوم شده است که برنج دارای سطح بالاتری از آرسنیک حتی بیشتر از آب است.

سایر علل مسمومیت سم آرسنیک می تواند شامل موارد زیر باشد:

• هوای تنفسی که حاوی آرسنیک است
• دود کردن دخانیات
• تنفس هوای آلوده از گیاهان و یا معدن هایی که از آرسنیک استفاده می کنند.
• زندگی که در مناطق صنعتی
• قرار گرفتن در معرض محل های دفن زباله
• تنفس دود یا گرد و غبار از چوب یا ضایعاتی که قبلاً با آرسنیک به آن پرداخته شده بود
• خوردن غذاهای آلوده به آرسنیک - برخی غذاهای دریایی و محصولات حیوانی ممکن است حاوی مقدار کمی آرسنیک باشد.

مسمومیت با سم آرسنیک در مناطق صنعتی

تشخیص مسمومیت سم آرسنیک:

تست آسیب شناسی می تواند یک نمونه از مسمومیت آرسنیک را تایید کند. در مناطق و مشاغل با ریسک مسمومیت آرسنیک مهم است که میزان آرسنیک را در افراد در معرض خطر مشاهده کنید. این می تواند از طریق خون، مو، ادرار و نمونه های ناخن مورد ارزیابی قرار گیرد.

تست های ادرار باید در 1 تا 2 روز پس از قرار گیری اولیه برای اندازه گیری دقیق زمانی که مسمومیت رخ داد، انجام شود. این تست ها همچنین می توانند برای کمک به شناسایی موارد مسمومیت با آرسنیک آشکار مورد استفاده قرار گیرند.

در بخش سلامت نمناک میخوانید که آزمایش های انجام شده روی موها و ناخن ها می تواند میزان بودن آرسنیک را در طول یک دوره 12 ماهه تعیین کند.این تست ها می توانند نشانه خوبی از میزان قرار گیری آرسنیک ارایه کنند، اما این که چه تاثیری بر سلامت فرد دارند را نشان نمی دهند.

برای اندازه گیری سطح بالای سم آرسنیک موجود در بدن تست هایی وجود دارد:

• آزمایش خون
• تست ناخن دست
• تست بر روی مو
• آزمایش ادرار

تست های ادرار معمولاً در مواردی از افشا شدید مورد استفاده قرار می گیرند، که در عرض چند روز رخ داده است. با توجه به آمار مراکز کنترل و پیش گیری از بیماری ها در آمریکا، تمام آزمون های دیگر مدت طولانی مدت حداقل شش ماه را اندازه گیری می کنند.

عیب هر یک از این تست ها این است که آن ها تنها می توانند مقدار زیادی آرسنیک را در بدن اندازه گیری کنند. نمی توانند هیچ گونه عوارض جانبی قریب الوقوع را از قرار گیری در این محیط تعیین کنند.

با این حال، دانستن این که آیا میزان زیادی آرسنیک در بدن شما وجود دارد یا نه می تواند به شما کمک کند که در صورت نیاز، تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید.

درمان مسمومیت با سم آرسنیک:

این درمان به نوع و مرحله مسمومیت آرسنیک بستگی دارد. برخی روش ها آرسنیک را از بدن انسان جدا می کنند، قبل از این که باعث آسیب شود. برخی دیگر آسیب هایی که از قبل رخ داده است را ترمیم و یا به حداقل می رسانند.

روش های درمانی شامل:

• برداشتن لباس هایی که با آرسنیک آلوده شده اند
• به طور کامل شستن و تمیز کردن پوست
• تزریق خون
• مصرف داروهای قلبی در مواردی که قلب شروع به نارسا شدن دارد
• استفاده از مکمل های معدنی که خطر بیماری های قلبی کشنده را کاهش می دهد.
• مشاهده عملکرد کلیه
• شستشوی روده نیز یک گزینه دیگر است. یک محلول خاص از طریق دستگاه گوارش عبور می کند و محتویات آن را تخلیه می کند. سیستم شستشو آثار آرسنیک را پاک می کند و مانع جذب آن به شکم می شود.

کلاشن درمانی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد، این درمان از مواد شیمیایی ویژه ای از جمله دیمرکاپتوسوسیسن اسید و دیمرکاپرول استفاده می کند تا آرسنیک را از پروتئین های خون جدا کند.

هیچ روش خاصی برای درمان مسمومیت آرسنیک استفاده نمی شود، بهترین راه برای درمان این شرایط حذف قرار گیری در برابر آرسنیک است. بهبودی کامل ممکن است هفته ها و ماه ها طول نکشد. همه چیز به این بستگی دارد که چقدر در معرض خطر بوده اید. شدت نشانه ها نیز می تواند نقش بازی کند.

مکمل ویتامین E و سلنیوم به عنوان روش های جایگزین برای محدود کردن اثرات نوردهی آرسنیک مورد استفاده قرار می گیرند. تصور می شود که این مواد یکدیگر را خنثی می کنند. با این حال، مطالعات انسانی بیشتری برای حمایت از ویتامین E و سلنیوم به عنوان روش های درمانی مناسب مورد نیاز است.

برای درمان مسمومیت با سم آرسنیک چه باید کرد؟

پیشگیری از مسمومیت با سم آرسنیک:

اقدامات زیر را می توان برای حفاظت از مردم در مقابل آرسنیک موجود در آب های زیر زمینی انجام داد:

سیستم حذف آرسنیک در خانه ها:

اگر میزان آرسنیک موجود ناحیه شما ایمن و مورد تایید قرار نگرفته، می توان سیستم هایی را برای درمان آب آشامیدنی و کاهش سطح آرسنیک مورد استفاده قرار داد ؛ البته آنطور که در بخشسلامت نمناک اشاره شده است این یک راه حل کوتاه مدت است تا اینکه آلودگی آرسنیک توسط منبع مورد بررسی قرار گیرد.

آزمایش منابع آب مجاور برای رد کردن آرسنیک:

بررسی شیمیایی آب می تواند به شناسایی منابع سمی آرسنیک کمک کند.

با توجه به زمانی که آب باران برداشت می شود:

در مناطق بارش زیاد، مسمومیت آرسنیک را می توان با اطمینان از اینکه فرآیند جمع آوری آب را در معرض خطر عفونت قرار نمی دهد و یا باعث می شود که آب به یک زمین پرورش برای پشه های خاکی تبدیل شود، جلوگیری کرد.

با در نظر گرفتن عمق چاه ها:

هر چه عمق چاه بیشتر باشد، آرسنیک کمتری وجود دارد.

با این حال، طبق برخی مطالعات انجام شده، مسمومیت آرسنیک از عوامل محیطی احتمالاً بر تعداد قابل توجهی از مردم تاثیر می گذارد.

[خطر] برای اکثریت قریب به اتفاق انسان ها] بسیار کم است. نواحی ویژه ای وجود دارند (و معمولاً شناخته شده است) که آب مناطق آن ها به علت خطرات آرسنیک (یا سایر فلزات سنگین) قابل مصرف نیست، اما در مقیاس جهانی, این مقدار، تعداد کمی از انسان ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) مقدار 01 / 0 قسمت (ppm) برای آرسنیک موجود در آب آشامیدنی را تعیین کرده است. در محل کار, محدوده تعیین شده توسط اداره ایمنی و سلامت شغلی (OHSA) 10 میکروگرم (mcg) آرسنیک در هر متر مکعب هوا برای شیفت 8 ساعته و 40 ساعت در هفته است.

مراکز کنترل و پیش گیری از بیماری ها (CDC) می توانند به نگرانی ها در مورد آرسنیک و دیگر سموم کمک کنند. قرار گرفتن بلند مدت در برابر آرسنیک ممکن است موجب بروز علائم شدیدتر شود.

اگر بعد از یک قرار گیری احتمالی آرسنیک، هر یک از موارد زیر را تجربه کردید، باید به دنبال کمک اورژانسی باشید:

• تیره شدن ناگهانی پوست
• گلو درد همیشگی
• مسائل گوارشی مداوم

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، علائم بلند مدت در ابتدا در پوست رخ می دهند و می توانند در عرض پنج سال افشا شوند. موارد مسمومیت شدید ممکن است منجر به مرگ شود.