با سلامت

بدن ما به عنصر روی (زینک) نیاز مبرمی دارد، زیرا کمبود این ماده معدنی ضروری می‌تواند آسیب‌های جدی و غیرقابل جبرانی به عملکرد سیستم ایمنی وارد کند. زینک یک عنصر کلیدی در فرآیندهای بیوشیمیایی مختلف است و نقش مهمی در تقویت و حفظ سلامت سیستم ایمنی ایفا می‌کند. این ماده معدنی به تولید سلول‌های ایمنی کمک کرده و همچنین در ترمیم بافت‌ها و مبارزه با عفونت‌ها حائز اهمیت است. بنابراین، عدم وجود مقدار کافی زینک در بدن نه تنها می‌تواند منجر به کاهش کارایی سیستم ایمنی شود، بلکه ممکن است فرد را در معرض خطر بیماری‌های مختلف نیز قرار دهد.

کمبود زینک چه عواقبی دارد؟

روی یا زینک (Zinc یا Zin) یک ماده معدنی کمیاب و ضروری است که برای حفظ سلامتی انسان بسیار حائز اهمیت می‌باشد. در این راستا، سوالی که مطرح می‌شود این است که چه افرادی باید در برنامه روزانه خود مقدار بیشتری از روی را دریافت کنند؟ این نکته بسیار مهم است و لازم است همه خانم‌ها و آقایان بدانند که خانم‌های باردار و شیرده به دلیل نیازهای خاص بدنی خود، همچنین افرادی که به طور منظم ورزش می‌کنند، نیاز بیشتری به روی نسبت به سایر افراد دارند. اگر میزان مصرف روی در این گروه‌ها کافی نباشد، ممکن است با کمبود آن مواجه شده و عوارض ناشی از کمبود زینک را تجربه کنند. علاوه بر این، افرادی که روزانه سیگار زیادی مصرف می‌کنند نیز به مقدار بیشتری از روی نیاز دارند. بیماران مبتلا به مشکلات کبدی و کلیوی همچنین بیماران دیابتی نیز باید توجه ویژه‌ای به دریافت زینک داشته باشند چراکه آنها نیز نیازمند مقادیر بالاتری از این ماده معدنی هستند. در زمان ابتلا به عفونت‌ها، بدن بیشتر از هر زمان دیگری نیازمند دریافت روی خواهد بود. همچنین کسانی که دچار سوختگی شده‌اند یا بیمارانی که سکته قلبی (آنفارکتوس قلبی) را تجربه کرده‌اند، همراه با افرادی که دچار آرتروز هستند نیز بیشتر از حد معمول باید بر مصرف زینک تمرکز کنند تا سلامتی خود را حفظ نمایند.

بدن ما به روی نیاز دارد

مقدار روی دریافتی از راه غذا به بدن بیماران مبتلا به سرطان باید اضافه شود. کم خونی یکی از بیماری هایی است که نیاز به دریافت روی را در بدن افزایش می دهد. تحقیقات و بررسی های بالینی نشان داده است کسانی که مبتلا به جوش های صورت (آکنه) هستند، دارای سطح پایینی از روی در خون بوده اند و دادن روزانه 200 میلی گرم گلوکونات روی که معادل 30 میلی گرم روی است می تواند باعث بهبود عفونت های جوش های آن ها شود. کسانی که مبتلا به نورودرماتیت و پسوریازیس هستند، اغلب مبتلا به کمبود روی هستند. کسانی که مبتلا به زخم های پوستی اند، جهت ترمیم و بازسازی سریع تر، نیاز به مقدار روی بیشتری دارند. بررسی های انجام شده بر روی حیوانات نشان می دهد، طحال حیواناتی که دچار کمبود طولانی مدت روی شده اند پس از مدتی دچار چروکیدگی شده است. همان طور که می دانید طحال از اندام های ایمنی در بدن به شمار می رود. بنابراین کاهش روی موجب به هم خوردن سیستم ایمنی می شود و معمولا” افراد دچار نقص ایمنی و کمبود روی، اغلب مبتلا به گریپ و سرماخوردگی های متعدد می شوند.

فواید زینک برای بدن:

تنظیم عملکرد سیستم ایمنی : کمبود زینک در بدن می تواند آسیب جدی به عملکرد سیستم ایمنی وارد آورد. درمان اسهال: اسهال سالانه جان 1٫6 میلیون کودک زیر 5 سال را می گیرد. به نظر می رسد مصرف زینک می تواند تکرر اسهال را متوقف نماید. به علاوه ثابت شده که مصرف قرص های زینک در یک دوره ده روزه می تواند درمان مؤثری برای اسهال باشدو به علاوه از عود مجدد آن در آینده تا حد زیادی پیشگیری کند. تأثیر بر یادگیری و حافظه:مطالعات نشان می دهند که زینک نقشی اساسی در تنظیم چگونگی ارتباط میان رشته های عصبی با یکدیگر دارد که نتیجتاً بر چگونگی شکل گیری حافظه و یادگیری مؤثر خواهد بود. درمان سرماخوردگی: مطالعات نشان داده اند که در مدت ابتلا به سرما خوردگی، سطح روی بدن تا 40% کاهش می یابد. به علاوه مصرف زینک در کاهش مدت و شدت سرماخوردگی می تواند مفید واقع شود. بهبود زخم های بدن :مطالعات نشان می دهند مصرف موضعی زینک می تواند از تورم و رشد باکتری در ناحیه زخم جلوگیری کند. زمانی که زینک بر روی زخم آغشته می شود، نه تنها کمبود زینک در محل زخم به صورت موضعی برطرف می شود، بلکه خاصیت دارویی نیز دارد. جلوگیری از پیرچشمی : روی از وارد آمدن آسیب سلولی به شبکیه جلوگیری می کند که به نوبه خود موجب به تعویق افتادن پیرچشمی و کاهش دید می گردد.

بدن ما به روی نیاز دارد

منابع غذایی مواد غذایی پرپروتئین حاوی مقادیر بالایی روی هستند. گوشت گاو و گوسفند بیشتر از گوشت ماهی حاوی روی هستند. بخش های قرمز گوشت مرغ نسبت به بخش های سفید بیشتر حاوی روی است. سایر منابع خوب برای روی مغزهای خوراکی، غلات کامل، حبوبات و مخمر است. میوه ها و سبزی ها منابع خوبی برای روی نیستند، زیرا روی در پروتئین های گیاهی به اندازه روی از پروتئین های حیوانی جذب نمی شود. بنابراین رژیم های غذایی کم پروتئین و گیاهی مقدار کمی روی دارند. روی در اغلب مکمل های مولتی ویتامین و مینرال وجود دارد. این مکمل ها ممکن است حاوی گلوکونات روی، سولفات روی یا استات روی باشند. روی همچنین ممکن است در برخی از داروهای بی نسخه مانند قرص های مکیدنی سرماخوردگی، اسپری یا ژل های بینی وجود داشته باشد.