با سلامت

مصرف داروهای حاوی کورتون به طور کلی دارای ریسک و عوارض جانبی قابل توجهی است و نمی توان آن را بی خطر دانست. در میان مجموعه عوارض احتمالی ناشی از مصرف این دسته از داروها، به خطر افتادن سلامت و بهداشت چشم ها از جمله مسائل مهم و نگران کننده به شمار می رود. این داروها در صورت استفاده طولانی مدت و بدون نظارت پزشکی، می توانند آسیب های جدی و غیرقابل جبرانی را به ساختار و عملکرد چشم ها وارد نمایند. بنابراین، مصرف این داروها باید تحت نظارت و تجویز متخصصان مربوطه انجام پذیرد تا از بروز چنین عوارضی جلوگیری به عمل آید.

داروهایی که سلامت چشم را نشانه می گیرند

این روزها بسیاری از افراد بدون تجویز پزشک یا مشورت با او، داروهای مختلفی مانند آرامبخش ها، ضدالتهاب ها، کورتون ها، داروهای قلبی و غیره را برای درمان بیماری های مختلف مصرف می کنند. اما آنها غافل از این هستند که بسیاری از این داروهای پرمصرف می توانند به چشم ها آسیب رسانده و خطرات جدی برای بینایی ایجاد کنند. مصرف داروهای حاوی کورتون، هیدروکسی کلروکین و داروهای تقویت کننده جنسی مانند ویاگرا می تواند عوارض جانبی خطرناکی مانند افزایش فشار داخل چشمی، آب مروارید، نوروپاتی عصب بینایی و مشکلات دید را به دنبال داشته باشد. بنابراین توصیه می شود افراد قبل از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کرده و در صورت بروز هرگونه علائم غیرعادی در چشم ها، فوراً به پزشک مراجعه کنند.

این داروها سلامت چشم را نشانه می گیرند

قطره های چشم اگر به دلیل ابتلا به بیماری چشمی از قطره یا پمادی بر پایه کورتیکواستروئید (کورتون) مصرف می کنید،توجه بیشتری به سلامت چشم ها داشته باشید. قطره های بر پایه کورتیکواستروئیدها باعث تشدید تبخال یا هرپس قرنیه می شوند. در این صورت بیمار احساس می کند که یک جسم خارجی داخل چشم رفته یا زخمی در سطح قرنیه وجود دارد. این مشکل از دو تا سه روز بعد از شروع مصرف قطره یا پماد تشدید پیدا می کند. از دیگر خطرات استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی می توان به افزایش فشار داخلی چشم یا آب سیاه یا گلوکوم اشاره کرد. علاوه بر این، امکان عادت بیمار به استفاده از قطره های کورتونی نیز وجود دارد. به این ترتیب که برای درمان ورم ملتحمه آلرژیک قطره های کورتون تجویز می شود و زمانی که میزان استفاده کاهش پیدا می کند یا دارو قطع می شود، علائم التهاب دوباره بروز می کند. به این حالت «اعتیاد کورتونی» یا «وابستگی استروئیدی» گفته می شود. البته این مشکل چندان رایج نیست و زمانی که فرد دارو را به صورت طولانی مدت یعنی ماه ها و حتی سال ها مصرف می کند، اتفاق می افتد. توصیه می کنیم صرفا زمانی از قطره های چشمی استفاده کنید که پزشک تجویز کرده باشد. از استفاده خودسرانه از این قطره ها و پیشنهاد آن به دیگران اکیدا خودداری کنید. مصرف خوراکی کورتون ها نیز به سلامت چشم ها آسیب می زند. حتما دارو را طبق دستور پزشک استفاده کنید. آمیودارون داروی آمیودارون که برای درمان بیماری های قلبی تجویز می شود، امکان آسیب به قرنیه چشم را بالا می برد. مصرف طولانی مدت آمیودارون باعث تشکیل رسوباتی در قرنیه می شود که معمولا بی خطر بوده و اختلالی در بینایی ایجاد نمی کند، اما زیاد و حجیم شدن این رسوبات باعث می شود فرد احساس کند از پشت شیشه کثیف به اشیا نگاه می کند. البته این مورد چندان رایج نیست، اما تجمع چنین رسوباتی همچنین می تواند مشکلاتی برای بیمار ایجاد کند. توصیه می شود افرادی که تحت درمان با این داروها هستند، به طور مرتب به چشم پزشک مراجعه کنند. اگر با مصرف داروی آمیودارون مشکلی در قدرت بینایی آنان به وجود بیاید، حتما مشکل را با پزشک خود در میان بگذارید. ادویل و پروفن داروهای ضدالتهاب در بین عوارض جانبی بیشماری که دارند به بینایی نیز آسیب می زنند. این داروها که در بین مردم شناخته شده و بسیار مصرف می شوند، باعث بروز مشکلاتی در سطح قرنیه شده و فرد احساس می کند که در چشم هایش شن ریخته شده است. احساس شن در چشم بعد از چند روز از شروع مصرف این داروها بروز می کند. این مساله تا حدودی رایج است، اما بندرت تبدیل به مشکل حادی می شود. در حالت کلی توصیه می کنیم با مشاهده هرگونه تغییری در چشم ها مصرف دارو قطع شود. از مصرف خودسرانه و بی رویه ادویل و پروفن خودداری کنید و اگر چنین علائمی مشاهده کردید، برای اطمینان خاطر به چشم پزشک مراجعه کنید.

این داروها سلامت چشم را نشانه می گیرند

آلپرازولام قرص های اعصاب و آرامبخش مثل آلپرازولام و دیازپام که برای رفع استرس و اضطراب یا اختلالات خواب و... مصرف می شوند، خطر بروز اختلالات بینایی را بالا می برند. این داروها باعث بروز خشکی چشم و در موارد نادر آب سیاه حاد می شوند. در گام اول توصیه می شود که افراد از مصرف خودسرانه و بی رویه قرص های اعصاب بپرهیزند. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در حس بینایی خود حتما به چشم پزشک مراجعه کنید. داروهای ضدآلرژی آنتی هیستامین ها که بویژه برای مقابله با تب یونجه تجویز می شوند، عوارضی در چشم ها به جا می گذارند. این داروها باعث بروز حساسیت به نور و خشکی چشم ها می شوند. خوشبختانه این عوارض به طور کلی چندان جدی نیست و با کاهش دوز دارو یا قطع آن برطرف می شود.